معنی پهن شدن در لغت نامه دهخدا

منبسط شدن. پخت شدن. گسترده شدن. پخج شدن. پهن گشتن. پهن گردیدن. انکشاط. (تاج المصادر). تفطح. (منتهی الارب). امتهاد، پهن و بلند شدن. (تاج المصادر). خثم، پهن شدن سرکلند. (تاج المصادر)، مجازاً نشستن ازکاهلی: فلان هر جا میرسد پهن میشود. (فرهنگ نظام).، - پهن شدن نام، کنایه از مشهور شدن نام است. (آنندراج)

معنی پهن شدن در فرهنگ لغت هوشیار

گسترده شدن، پخت شدن، پهن شدن، منبسط شدن

معنی پهن شدن - جستجوی لغت در جدول جو

پهن شدن

لغت نامه دهخدا

پهن شدن

فرهنگ لغت هوشیار

رها شدن

آزاد شدن، نجات یافتن از قید و بند

فرهنگ فارسی عمید

پیش شدن

جلو رفتن، پیش رفتن، پیشرفت کردن

فرهنگ فارسی عمید

پخش شدن

پهن شدن، پراکنده شدن

فرهنگ فارسی عمید

پهن کردن

گستردن فرش بر روی زمین

فرهنگ فارسی عمید

پنهان شدن

نهان گشتن، نهفته شدن، مخفی شدن، برای مثال مور و ماهی را بر خاک و به دریا در / نیست پنهان شدن از وی به شب تاری (ناصرخسرو - ۷۵)

فرهنگ فارسی عمید

پاک شدن

پاکیزه شدن، از آلودگی درآمدن، سترده شدن، زدوده شدن
محو شدن

فرهنگ فارسی عمید

چپه شدن

چپه کردن، واژگون شدن، وارون شدن
کنایه از خوابیدن

فرهنگ فارسی عمید

پست شدن

خوار و ذلیل شدن
با خاک یکسان شدن، منهدم گشتن

فرهنگ فارسی عمید

پرت شدن

افتادن از بالا به پایین، فرو افتادن

فرهنگ فارسی عمید

کهن شدن

(دَ وَ دَ)

پیر شدن. سالخورده شدن. پیر و فرتوت گشتن:
نماند تو را با پدر جنگ دیر
کهن شد مگر گردد از جنگ سیر.
فردوسی.
جهاندار گرشاسب چون شد کهن
نریمان ز کوپال گفتی سخن.
فردوسی.
- کهن شدن روی، افسرده ودژم گشتن چهره. چین و آژنگ برداشتن چهره:
چو بشنید اسفندیار این سخن
شد آن تازه رویش ز گردان کهن.
فردوسی.
، طول کشیدن. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). زمانی دراز بر چیزی گذشتن. سال بسیار دیدن:
به دیگر چنین هم بدین سان سخن
همی راند تا آن سخن شد کهن.
فردوسی.
بدو گفت پرگست باد این سخن
گر ایدون که این رزم گردد کهن
پراکنده گردد به جنگ این سپاه
نگه کن کنون تا کدام است راه.
فردوسی.
، از رونق و رواج افتادن. از مقبولیت چیزی کاسته شدن:
فسانه گشت و کهن شد حدیث اسکندر
سخن نو آر که نو راحلاوتی است دگر.
فرخی.
نو کن سخنی را که کهن شد به معانی
چون خاک کهن را به بهار ابر گهربار.
ناصرخسرو.
، فرسوده شدن. بر اثر گذشت زمان از کارآمدگی چیزی کاسته شدن:
گویند سردتر بود آب از سبوی نو
گرم است آب ما که کهن شد سبوی ما.
منوچهری (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
نوگشته کهن شود علی حال
ور نیست مگر که کوه شروین.
ناصرخسرو.
اگر در استعمال بود کهن نشود. (کلیله و دمنه).
- کهن شدن ارادت، کاسته شدن از آن:
کهن شود همه کس را به روزگار، ارادت
مگر مرا که همان مهر اول است و زیادت.
سعدی.
- کهن شدن رنج، فراموش شدن آن. ضایع شدن رنج. تباه شدن و به هدر رفتن زحمت و کوشش:
چو خراد برزین شنید آن سخن
بدانست کآن رنجها شد کهن.
فردوسی (شاهنامه چ دبیرسیاقی ج 5 ص 42).
چو نیکی کند کس تو پاداش کن
ممان تا شود رنج نیکان کهن.
فردوسی.
رجوع به ترکیب ’کهن گشتن رنج کسی’ ذیل مدخل ’کهن گشتن’ شود.
- کهن شدن کار، تباه و ضایع شدن آن:
چو بشنید از او اردوان این سخن
بدانست کآن کار او شد کهن.
فردوسی (شاهنامه چ دبیرسیاقی ج 4 ص 1699).
، مزمن شدن. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

پکر شدن

افسرده شدن نومید گشتن: از این حرف خیلی پکر شد، گیج شدن متحیر شدن

معنی پهن شدن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما